جشن نیمه پائیز یکی از دو رویداد مهم در تقویم چینی است و تعطیل رسمی است. در این روز مردم به سوی خانواده های خود می شتابند و افراد دور از خانه به مدت طولانی با خیره شدن به ماه، به فکر خانه و کاشانه خود می افتند. این جشن ریشه ای چند هزار ساله دارد که به تدریج و مرور زمان تکمیل شده است. امپراتوران باستان ماه پائیزی را می پرستیدند و برای آن قربانی هدیه می کردند. بعد از آن، نجیب زاده ها و افراد مهم کشوری با گرامی داشت ماه کامل در نیمه پائیز، تفکرات و احساسات خود را بیان می کردند.
در جشن نیمه پائیزی در سلسله ژو، پرستش ماه بسیار رواج داشت. زیر ماه، میزهای بزرگ با چراغ های فانوسی چیده می شد که روی آن ها کیک ها ماه، هندوانه، سیب، خرمای سرخ، آلو، انگور و دیگر هدایای قربانی عرضه می شدند. کیک های ماه و هندوانه پیش فرض این مراسم بودند. بعد از پرستش، کیک بزرگ دایره ای ماه به تعداد اعضای خانواده قاچ می شد. در سلسله تانگ، توجه به ماه نکته اصلی مراسم نیمه پائیزی بود و مردم تاکید بیشتری به پرستش ماه داشتند. جشن نیمه پائیزی در سلسله تانگ تبدیل به یک فستیوال دائمی شد.
حقایقی در مورد فستیوال نیمه پائیز
چینی ها چگونه این روز را جشن می گیرند
اکثر جشن های سنتی و با معنی چینی در اکثر خانه ها در چین یا کشورهای مجاور جشن گرفته می شود. اصلی ترین رسم و رسوم در این جشن خوردن کیک ماه، خوردن شام با خانواده، خیره شدن و پرستش ماه، و روشن کردن فانوس است.
چرا فستیوال نیمه پائیز جشن گرفته می شود و چگونه این جشن آغاز شد
این مراسم ریشه ای سه هزار ساله دارد و به پرستش ماه در دوران امپراتوری شانگ (۱۶۰۰-۱۰۴۶ قبل از میلاد) بر می گردد. این جشن به قدری اهمیت دارد که شعرهای زیادی در مورد آن سروده شده است، الهام بخش داستان ها و افسانه های بی شماری بوده است و ریشه های آن توسط نسل ها، سینه به سینه منتقل شده است.